EFENDİMİZ HZ.MUHAMMED'İN(S.A.V) MUCİZELERİ

    PEYGAMBERİMİZ'İN (S.A.V) ALLAH'IN KORUMASINDA OLMASI

    Efendimiz(s.a.v)in Büyük bir Mucizeside Allah’u Azimüşşan’ın koruması altında olmasıdır. Kur’an-ı Mübin bunu bizlere haber verir:“Allah seni insanlardan koruyacaktır.” (Maide Suresi, 67)

    Bu ayet-i celile inmeden evvel Peygamber Efendimiz (s.a.v) Medine’ye hicret etmişti. Yahudiler, Efendimize(s.a.v): “Ya Muhammed, biz çok kalabalığız ve silah sahibiyiz. Eğer bu davandan ve dininden vazgeçmezsen seni öldürürüz.” demişlerdi.

    Bunun üzerine Peygamber Efendimizi (s.a.v) Ensardan ve Muhacirlerden kişiler bekliyor ve koruyordu. Yahudilerin suikast yapması korkusundan O’nun yanında geceliyor ve O’nun ile beraber her gittiği yere gidiyorlardı. Bu ayet-i kerime inince Allah’ın Resulü (s.a.v) kendisini bekleyenlere şöyle dedi:“Ey insanlar, gideceğiniz yerlere gidin, artık beni beklemeyin, şüphesiz ki Allah beni insanlardan koruyacaktır.”

    Allah’ın bu vaadinden sonra Peygamber Efendimiz (s.a.v) gecenin evvelinde ve geç saatlerinde Medine’nin vadilerinde ve tenha yerlerinde düşmanlarının çokluğuna rağmen tek başına gezerdi. Ve ona suikast planı yapanlar bir türlü planlarını gerçekleştiremezlerdi.

    Hz. Aişe(r.anha)validemiz şöyle der: Hz. Peygamber (s.a.v) bu ayet ininceye kadar bekçiler tarafından bekleniyordu. Sonra Hz. Peygamber (s.a.v) başını kubbeden çıkararak dedi ki: “Ey insanlar gidiniz, artık Allah Azze ve Celle beni koruyor.”

    Rebi İbni Enes (r.a.) İbni Merdûyeh'den (r.a.) rivayet eder ve der ki: Bize Süleyman İbni Ahmed... İsmet İbni Malik'ten nakleder ki, o şöyle demiştir: Biz geceleyin Hz. Peygamberi beklerdik. Nihayet Allah’u Teâlâ “Allah seni insanlardan korur.” ayetini indirince beklemek terk edildi.

    Ebu Said el-Hudri (r.a.) şöyle der: Hz. Peygamberin amcası Hz. Abbas, Allah'ın Resulünü (s.a.v) bekleyenlerden birisiydi. Bu ayet nazil olunca Resulullah (s.a.v) bekçi edinmeyi bıraktı.

    Müfessirler bu ayet-i kerimenin tefsirini yaparken, Allah-u Teâlâ’nın, Hz. Peygamberi koruyuşuna örnek olarak birçok hadiseler zikrederler. Bunlardan bazıları şöyledir:

    Ebu Cafer İbni Cerir Taberi der ki: Resulullah (s.a.v) bir yerde konakladığı zaman ashabı O'nun için gölgelikli bir ağaç seçer ve Resulullah (s.a.v) onun altında uykuya dalardı. İşte bu esnada bir bedevi gelmiş ve kılıcını kınından çıkararak: “Şimdi seni benden kim korur?” demiş. Allanın Resulü (s.a.v): “Beni senden Allah korur.” demiş. Bedevinin bu esnada eli titremiş ve kılıç elinden düşmüş. Başını ağaca vurarak beyni dağılmış.

    İbni Ebu Hatim der ki: Resulullah (s.a.v) Enmar Oğullarıyla savaştığında koruyucu bir hurma ağacının üzerine çıkmıştı. O, ayağını uzatıp bir kuyunun başında oturduğu sırada Gavres İbni Haris: “Ben Muhammed'i öldüreceğim.” demiş. Arkadaşları: “Onu nasıl öldüreceksin?” deyince; O: “Ben kendisine kılıcını bana verir misin?” derim. Verince de onunla kendisini öldürürüm, demiş. Hz. Peygambere gelip: “Ey Muhammed, kılıcını bana ver de bakayım.” demiş. Resulullah (s.a.v) kılıcını ona vermiş. Gavres'in eli titremiş ve elinden kılıç yere düşmüş. Bunun üzerine Resulullah (s.a.v): “Allah, seninle yapmak istediğin şeyin arasına girdi.” demiş.

    Ebu Hüreyre (r.a.) şöyle demiştir: Biz Resulullah (s.a.v) ile beraber seferde arkadaşlık ettiğimizde O'nu büyük bir ağacın altında bırakıp gölgelendirirdik. O da burada konaklardı. Bir gün bir ağacın altında konakladı ve kılıcını ağaca astı. Adamın birisi: “Ey Muhammed, seni şimdi benden kim korur?” dedi. Resulullah (s.a.v.): “Beni senden Allah korur. Kılıcı bırak.” dedi ve adam kılıcı bıraktı. Bu mahiyette zikredilen hadiseler çoktur.

Etiketler: Peygamberimiz'in Allah'ın Korumasında Olması, EFENDİMİZ HZ.MUHAMMED'İN(S.A.V) MUCİZELERİ | Mekteb-i Derviş